Gisteren schreef ik een stuk over de complexiteit van overgewicht, vergrote buikomvang en obesitas. Dit naar aanleiding van het programma #eva dat aandacht besteedde aan afvalmedicatie.
Al scrollend door mijn tijdlijn op instagram popte daarna ineens een bericht op van een voeding-fitness- en leefstijlcoach.
Deze persoon noemde het ‘bullshit’ dat het niet je eigen schuld is dat je obesitas hebt. Dat we geen ‘foie gras’ ganzen zijn die het eten met een trechter met geweld door de strot geduwd krijgen.
Eerst dacht ik nog: ‘goh wat intrigerend dat iemand mijn bericht als inspiratie ziet om zelf iets te schrijven hierover’.
Niet op reageren: 𝐁𝐨𝐞𝐢𝐞𝐧’!!
Maar later knaagde het toch.
Deze persoon stelde dat het ok is dat we het niet eens zijn.
Maar dat is het niet. Het gaat niet over het ‘niet met elkaar eens zijn’.
Het klopt ook daadwerkelijk niet. Wetenschappelijke inzichten (maar daar houdt deze persoon niet van), tonen aan dat het 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐬𝐢𝐦𝐩𝐞𝐥𝐰𝐞𝐠 𝐞𝐞𝐧 𝐤𝐰𝐞𝐬𝐭𝐢𝐞 𝐢𝐬 𝐯𝐚𝐧 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐨𝐧𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐬𝐜𝐡𝐮𝐥𝐝.
Zo’n 40-70% van je gewicht wordt al bepaald in je 𝐠𝐞𝐧𝐞𝐧. Er zijn genen die mensen slank houden ondanks teveel en ongezond eten. En andere genen die zorgen dat je aanleg hebt om overgewicht te ontwikkelen (bron: artikel #voedingNu juni 2024 met prof. Liesbeth van Rossum).
Heb je als kind al overgewicht, dan sta je al 1-0 achter. Uit onderzoek is gebleken dat meer dan 50% van de kinderen met obesitas ook als volwassene obees zijn (bron: #nederlandscentrumjeugdgezondheid). Onder meer door 𝐦𝐞𝐭𝐚𝐛𝐨𝐥𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 die in de jeugd ontwikkeld zijn.
Kinderen met een laag of juist hoog geboortegewicht ook een verhoogde kans hebben op overgewicht.
Heeft je moeder last van stress tijdens de zwangerschap? ‘𝐉𝐚𝐦𝐦𝐞𝐫 𝐣𝐨𝐡’!
Of iemand komt er tegen het pensioen achter dat ‘eten’ onbewust al die jaren een troost was om als kind om te kunnen gaan met de situatie dat beide ouders ernstig aan drugs verslaafd waren. Het kind letterlijk zichzelf op moest voeden. Zomaar een praktijkvoorbeeld.
Of er is sprake van armoede, schulden of verminderde deelname aan de maatschappij waardoor de leefstijl negatief beïnvloed wordt wat weer tot obesitas kan leiden.
Dan hebben we nog te maken met ons oerbrein. Dat wil zoveel mogelijk gemak en efficiency. Vooral niets doen om energie te besparen. En daar is onze ‘obesogene’ samenleving natuurlijk heerlijk op ingespeeld. 80% van het eten in de supermarkt is ongezond. Sterker nog, er stoffen worden stoffen ingestopt die een verslavende werking hebben, waardoor jij er maar meer en meer van wilt kopen. Producenten doen dit dus willens en wetens.
Om dan nog maar te zwijgen over medicatie met een gewichtverhogende of bewegingbeperkende werking waar ook veel mensen niet van beseffen dat ze deze slikken. Of de 𝐡𝐨𝐫𝐦𝐨𝐨𝐧𝐯𝐞𝐫𝐬𝐭𝐨𝐫𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐬𝐭𝐨𝐟𝐟𝐞𝐧 in onze samenleving…
En maar lijnen……
En ik heb het niet over de #kimkardashians van deze wereld die een paar pond willen afvallen om in een jurk te passen.
Natuurlijk, een deel heb je zelf ook invloed op met een gezonde leefstijl. Dat zal ik zeker niet ontkennen. En ik promoot ook niet dat mensen maar apathisch op de bank moeten blijven liggen. Wijzend naar alles wat hen overkomen is.
Maar mijn ervaring is juist dat mensen er 𝐚𝐥𝐥𝐞𝐬 aan doen om af te vallen. Hun hele leven aan het diëten zijn.
En als er dan iemand aankomt met een bericht dat het bij de meeste mensen toch is dat ‘ieder pondje door het mondje’ gaat en dat het wel degelijk je eigen schuld is dat je dik bent, sorry, maar dan moet ik wel reageren.
Of zoals ervaringsdeskundige Patricia in het programma zegt nadat zij aangesproken wordt door een voorbijganger op haar voorkomen: ‘als je 10% van mijn verhaal zou kennen zou je je ogen uit je kop schamen’.
Ik hoor graag jouw verhaal! Stuur mij een bericht en ik neem contact op om te kijken wat ik voor je kan betekenen.
Comments